bir yerden duyduğum kadarıyla mutlu olmak yaşanılan bir şeyden ziyade, hatırlanılan bir şey. yani insan geri dönüp baktığında anlayabiliyor ancak "bir zamanlar" mutlu olup olmadığını. aynı şekilde bu durum içinde bir hüznü de barındırıyor. o yaşanılan güzel anların bitmiş olduğu gerçeği. napalım peki, bitti diye üzülelim mi yoksa hatırlayıp mutlu mu olalım. bence ikisini de yapalım. üzülmeden mutluluk anlaşılmıyor.